Pakistaanse tent, rot tent, you poisoned us!

Part één van Fenna en Sanne in Parijs..

Dus Sanne pikt Fenna vrijdagavond op van Gare L'Est in Parijs. Ach alles op zich nog top. Het was rond half zeven en we hadden wel zin in wat eten. En het is Parijs, dus er is altijd wel wat te vinden. We hadden alleen geen idee waar we precies waren, dus met de kaart in de hand liepen we wat rond. Het viel ons wel op dat er veel Indiërs en Pakistani rondliepen, maar ja dat is ook Parijs. Maar daar komt mevrouw Heks. Lang wit haar, rond de 65 met sleurkarretje in de hand. 'Can I help you?' Nouja, we willen wel graag weten waar we precies zijn en waar we iets kunnen eten...
We waren inderdaad in de Pakistani buurt en aan het einde konden we zelfs nog Sri Lankezen vinden! vertelde ze trots. Ook wat eten betreft kon ze ons goed helpen! Ja, ze kon ons de weg ook wel wijzen, ach weet je wat ze liep wel even mee. Daar gingen we dan, op naar een vergrote WC met een paar schrale tafeltjes erin. Alleen maar Pakistani erin, ze waren wel zo aardig een tafeltje voor ons vrij te maken. Terwijl wij ons installeerden, ons helemaal kapot aan het lachen waren en eten aan het uitzoeken waren kwam daar mevrouw Heks weer aan....met haar telefoonnummer voor als we haar nog een keer nodig zouden hebben. Uuh welgeteld een half uur in Parijs en al een telefoonnummer rijker en van wie! Na een kwartier hadden we ons eten rechtstreeks uit de ping ping gekregen, dronken we kraanwater uit plastic bekertjes em vroegen we ons af waar we bestek vandaan konden halen. Gelukkig stond dat al paraat in een plastic beker op tafel. Het eten was very spicy, groene pitten, gele aardappelpuree met zeepsmaak en een heerlijke kaaspannenkoek. Hee dan heb je wel wat voor €5! Fenna zei na drie happen al dat ze het niet meer aankon met al dat spicy. En dat merkten we de volgende dag, Fenna werd ziek wakker, maar daar later meer over.
Anyway, Fenna en Sanne hadden een afspraak, het meeste uit de dag halen. Dus daar gingen we dan op naar Le Tour Eiffel na de Pakistaanse tent. Het was echt een heerlijk vakantiegevoel, de Tour op de achtergrond, allemaal mooie lichtjes en veel toeristen. Och heden hitskes prachtig, machtig fantastig.

Samedi moest worden super grandi, maar helaas pindakaas, dat werd het niet... Fenna, pauvre Fenna elle étais malade et maintenant encore.. Daarom eet ze nu ook Frites Moyenne et Muffin Chocolat in de Mc..
Maar dusss, onze Fenna werd ziek wakker en het hele Parijs plan werd een fiasco. Ook moesten er eerst nog koffers gesjouwd worden van ene Jessica, die ging verhuizen naar Parijs. Niet dat Fenna die kon, maar ze sleepte ze wel mee. Duss daar stondenwe op de Champs-Elysées, maar Fenna moest om de minuut zitten. Nou om het kort te houden: we hebben de Arc de Triomphe niet eens gehaald, hup rechtsomkeerd naar huis, naar Versailles. Daar heeft Fenna de hele middag in bed gelegen en Sanne heeft productief brieven geschreven. 's Avonds snel wat aardappels in de pan gedaan en naar bed. Wisten alleen niet welke kant de klok op moest, dus nog maar snel naar Nederland opgebeld, en hij moest achteruit. Top, want zo konden we een uurtje langer slapen. Oh Sanne was inmiddels in de race kak, kwam vast ook door de Pakistaanse troep.

Dimanche:
Nieuwe dag, nieuwe kansen. En de kansen zijn presque gelukt. Om twaalf uur (eigenlijk één uur ;) ) zijn we toch maar afgestoken naar Parijs. Nummer één: het afmaken van de Arc de Triomphe, gelukt. Twee: Notre Dame, gelukt. Drie: Sacré Coeur, uuh presque gelukt. Fenna haalde het einde van de laatste trap niet. Dus Sanne heeft alleen van het uitzicht mogen genieten terwijl Fenna door vreemde mannen werd aangesproken: 'Wat zit je hier zielig alleen, where do you come from? Amsterdam!'
Na de Sacré Coeur moesten we het echte Franse leven maar eens uitproberen, het wass tijd voor een crêpe. Pff die viel niet goed bij Sanne, maar Fenna kon na de crêpe weer rechtop/uit lopen. De metro is gehaald zonder kotszakje en eenmaal thuis hebben we maar besloten dit feit te gaan vieren bij de McDonalds! Dus hier zitten we nu dit stukje te typen, onder het genot van een Muffin au Chocolat, jammie en érrug slim :)

Nou dit was Part un/une. A la prochaine fois!